Legendy futbolu - Ivan Helguera

Ivan Helguera był piłkarzem w skali światowej dosyć przeciętnym. Nigdy nie był wymieniany wśród najlepszych zawodników na swojej pozycji. Będąc w dobrej formie potrafił wnieść do drużyny coś od siebie jednak nie był to zawodnik, który stanowił o sile zespołu czy formacji. Dlaczego więc traktuję go jako legendę i poświęcam mu ten felieton? Robię to, ponieważ dla mnie zawsze będzie symbolem problemów z defensywą Realu Madryt. W czasie kiedy Florentino Perez po raz pierwszy budował wielki zespół Królewskich, drużyna grała ofensywnie i pięknie dla oka, jednak łączyły się z tym błędy w obronie. Formację porównywano do szwajcarskiego sera, który słynie ze swoich dziur. Wielką niesprawiedliwością byłoby zrzucanie całej winy na Hiszpana, jednak grał on wtedy regularnie w tej formacji. 

Początki kariery Helguery to zespoły występujące w niższych klasach rozgrywkowych w Hiszpanii. Jego prawidłowy rozwój dostrzegły jednak lepsze kluby i tym sposobem trafił do drużyny Albacete Balompie. Spędził tam tylko sezon i skorzystał z oferty włoskiej Romy, która postanowiła sprowadzić go do siebie. Nie zdołał jednak przebić się tam do pierwszego składu i zaliczył tylko kilka występów w pierwszym zespole. Po sezonie znów wrócił do ojczyzny, tym razem reprezentował barwy Espanyolu Barcelona. We Włoszech zdobył cenne doświadczenie, które pozwoliło mu rozegrać bardzo udany sezon w drużynie z Katalonii. Tym samym wywalczył sobie kolejny transfer, a jego nowym klubem został wielki Real Madryt.

W pierwszym sezonie w królewskich barwach pomógł w wywalczeniu Ligi Mistrzów w 2000 roku. Wyczyn ten powtórzył również za dwa lata, a w międzyczasie wraz z kolegami cieszył się ze zdobycia mistrzostwa Hiszpanii. Pierwsze sezony w Madrycie Helguera rozgrywał występując na swojej nominalnej pozycji czyli w środku pomocy. Znakomicie uzupełniał się z Redondo, a potem został jego następcą. Do klubu sprowadził go Lorenzo Sanz, jednak wkrótce prezesem został Florentino Perez, który wdrażał swoją wizję Galacticos. W klubie z roku na rok pojawiło się coraz więcej gwiazd światowego futbolu. Byli to gracze ofensywni, więc Helguera został przesunięty do tyłu. Zajął pozycję stopera, na której powstał wakat po pożegnaniu się z Fernando Hierro. Wtedy też coraz częściej przytrafiały mu się błędy. Mogło to być spowodowane występami na innej pozycji, ale również tym, że cały zespół koncentrował się na ataku, często zapominając o defensywie. W Madrycie świętował jeszcze 2 tytuły mistrzowskie w 2003 oraz 2007 roku. Z sezonu na sezon występował coraz mniej. Czy to z powodu nieporozumień z trenerem ( Lopez Caro) czy kolejnych transferów (utalentowany młodzieniec Sergio Ramos). W pewnym momencie został nawet odsunięty od pierwszego zespołu, jednak zmiana trenera oraz plaga kontuzji sprawiła, że znów zaczął grać w drużynie z Madrytu. W 2007 roku sprowadzono do klubu Pepe i Metzeldera, a Helguera postanowił przenieść się do Valencii ze względu na dużą konkurencję w zespole. 

Z nowym klubem podpisał 3-letni kontrakt, jednak wypełnił go tylko w połowie i 31 grudnia 2008 roku rozwiązał swoją umowę. Szybko otrzymał oferty z klubów z MLS czy Bliskiego Wschodu, ale nie chciał rozmieniać swojej kariery na drobne grając wyłącznie dla pieniędzy i postanowił zakończyć karierę. 

W reprezentacji Hiszpanii występował od 1998 roku w 47 spotkaniach, w których zdobył 3 bramki. Jego przygoda z kadrą przypadła na lata posuchy Hiszpanów, więc nie zdobył żadnego trofeum. Brał jednak udział w mistrzostwach świata w 2002 roku czy Europy w 2000 i 2004 roku.

Ivan Helguera to piłkarz, który pozostanie w pamięci kibiców Realu Madryt z powodu 8 letniej gry w tym klubie. Zostanie zapamiętany jako bardzo dobry środkowy pomocnik, którym w pewnym okresie interesowały się kluby z czołówki Serie A czy Premier League. Pamiętać go będziemy także jako środkowego obrońcę, któremu od czasu do czasu przytrafiały się szkolne błędy i dzięki temu wkomponował się w dziurawą linię obrony galaktycznego zespołu.

Podobają Ci się moje felietony? Polub to na facebooku!!